چیزی در رفتار انسانها هست که همه مارا شگفت زده می کند. زیرا ما هیچ وقت از چیزی که داریم راضی نمیشویم.
آدمها از بچه بودن خسته می شوند و عجله دارند زودتر بزرگ شوند و سپس آرزو دارند دوباره به دوران کودکی بازگردند. ما سلامتی خود را در راه کسب ثروت از دست می دهیم و سپس ثروت خود را در راه کسب سلامتی دوباره خرج میکنیم. چنان با هیجان به آینده فکر میکنیم که از حال غافل میشویم به طوریکه نه در حال زندگی میکنیم و نه در آینده. ما به گونه ای زندگی میکنیم که انگار هیچ وقت نمی میریم و اگر در زمان مرگ به آنان بنگری جوری می میرند انگار هیچ وقت زنده نبودند. پس چند درس از این ماجرا بیاموزیم که:
* نمیتوانیم دیگران را مجبور کنیم که مارا دوست بدارند. * خود را با دیگران مقایسه نکنیم. * با عادت کردن به بخشندگی دیگران را ببخشیم. *فقط چند ثانیه طول میکشد تا زخمی را در قلب کسی که دوستش دارید ایجاد کنید ولی سالها لازم است که آن جراحت را التیام ببخشید. * انسان ثروتمند کسی نیست که دارایی زیادی دارد. بلکه کسی است که کمترین نیاز و خواسته را دارد. * بدانید که دو نفر می توانند به یک چیز نگاه کنند اما برداشت آنان بسیار متفاوت است. *خودتان را ببخشید.
:: بازدید از این مطلب : 330
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0